Kom maar op met dat voorjaar

De zon komt langzaam de tuin weer in. Opeens gaan we van -10 naar +15. En dat zie je, dat voel je en dat ruik je. Het voorjaar komt eraan. Het is dan ook heel verleidelijk om alles nu al te willen opruimen aan blad en takjes en de planten te willen kortwieken voor een nieuw jaar. Maar het kan nog flink gaan vriezen, dus ik laat alles nog even voor wat het is.

Maar wat wel kan is even lekker met mijn snuit in de zon. Dus ik heb het bankje schoongemaakt en mijn kleine citroenboom alvast in de zon gezet, samen met wat violen die de kou van vorige week goed overleeft hebben.

We hoeven nog even niets in de tuin, behalve genieten van wat gaat komen. Met een kop thee, op het bankje.


Een prachtig, gezond en groen 2018!

2018 komt eraan!

Ik wens iedereen een prachtig jaar vol gezondheid, geluk en tuinplezier. Laten we 2018 nog iets groener maken dan afgelopen jaar. Een tegeltje eruit en een mooie plant erin. Want een groenere omgeving is mooier en gezonder.

Zelfs de Gezondheidsraad adviseert meer groen. Als recreatieve ruimte om je leefomgeving.

Maar groen is ook belangrijk voor een goed leefklimaat. Plantenwortels nemen water op, geven koelte aan de grond onder hun blad en geven leven aan dieren in je tuin. Laat je tuin iets minder een betonnen plaatsje zijn.  Ik zie het om mij heen: betonnen tuinen met een paar potten waar planten het veel te warm hebben en dood gaan. Zet die planten met hun wortels in de grond en je krijgt er veel voor terug. Een mooie bloeiende struik geeft zonder al te veel werk een mooi groen effect en geeft een onderkomen aan vogels in je buurt. Een win-win situatie!

We gaan dit jaar de moestuin nog mooier maken. Met verschillende soorten en kleuren groenten en fruit. Met veel ruimte voor bloemen en tuinkruiden.  En ik ga veel inspiratie opdoen bij andere tuinen, zowel sier- als moestuinen. Meer leren over snoeien van struiken en bomen. En opnieuw proberen om de doperwtjes en bonen te beschermen tegen de slakken zonder gif te gebruiken. Want het lijkt weer een zachte winter te worden.

Ook gaat komend jaar de Stekjesruiltafel weer buiten gezet worden. Die was afgelopen jaar echt een succes. De bewoners in Nobelhorst hebben de Stekjesruiltafel gevonden en veel zaailingen en stekken vonden via de Stekjesruiltafel een nieuwe eigenaar. Zo wordt de wijk steeds groener en eten er steeds meer mensen een tomaatje, een krop sla of courgette uit eigen tuin.

Zorg goed voor elkaar en voor je omgeving in 2018!

Tuinieren in november

moestuin in november

moestuin in november

Het is november en het wordt steeds stiller op de volkstuin. Het is vroeg donker,  dus beperk ik mijn tuinwerk tot overdag. Maar het is heerlijk om op de tuin te zijn en er is altijd iets te doen. Dit weekend hebben we de champost uitgereden over de tuin. 10 kruiwagens vol warme afgewerkte champignonnencompost vormen mooie bruine beschermlagen tussen de aardbeien en op de grond, die wel wat herstel kan gebruiken na een intensief tuiniersseizoen. Ook de geadopteerde bessenstruiken en andere nieuwe planten krijgen wat extra bescherming op de voeten. Vorig jaar stonden we nog samen onder een lekkend afdakje te schuilen als het opeens begon te regenen. Nu zitten we op een stoel in ons tuinhuisje uit te puffen en te wachten op een droog moment. En dat voelt als kamperen, ookal blijven we er niet slapen. Als we op de tuin zijn, voelt het als een kleine vakantie. Ondanks het gesjouw met zware stenen en het snoei- en schoffelwerk. 200 m2 klein geluk. De belofte van het nieuwe tuinseizoen laat zich al zien als de zon de hazelnootkatjes laat glimmen en de boerenkool nog fier boven de grond staat. We hebben een hoop werk verricht dit jaar. Veel zwaar werk met de harde materialen zodat er soms te weinig tijd was voor uitgebreid groente telen. Maar dat gaan we komend jaar inhalen. Dan hoeft er alleen maar onkruid gewied en veel groenten en fruit gekweekt te worden. Komende twee maanden snoeien we de bomen en de struiken. En maken we in de avonden de plannen voor het nieuwe zaaiseizoen.

 

Succesvol jaar voor de Stekjesruiltafel

grote diversiteit aanbod plantjes

De Stekjesruiltafel is opgeruimd, het seizoen van 2017 zit er weer op. Ik kijk tevreden terug, want dit jaar was de Stekjesruiltafel een groot succes. Je kunt echt merken dat Nobelhorst groter is geworden. Het aanbod aan stekjes komt nu niet meer alleen van mij en een enkele buurman, maar er zijn nog veel meer (moes)tuingekkies komen wonen. Ze zaaien zelf hun groenteplantjes, stekken zelf hun aardbeienplantjes en delen alles op de Stekjesruiltafel. Er was een veel groter aanbod met een veel grotere diversiteit. De bijgaande foto’s zeggen genoeg, toch? De tafel was bijna te klein. Dankjewel lieve tuingekkies en plantenvrienden. Samen maakten we de Stekjesruiltafel precies waarvoor hij bedoeld is: vergroten van de diversiteit van planten in de wijk.
We zijn nu 4 jaar verder en de tafel heeft haar eigen plekje verworven. Op naar het voorjaar van 2018!

tomatenfestival
tomatenfestival

tafel vol stekken

De Stekjesruiltafel staat weer buiten!

 

De temperatuur is wat hoger, dus het is weer tijd om de Stekjesruiltafel buiten te zetten.

En we beginnen met goed gewortelde aardbeienstekjes. Ze kunnen zowel in de volle grond als in een pot staan. Er is niets zo lekker als een vers aardbeitje snoepen uit je eigen tuin.

Kom langs op de Marie Curielaan 77 en neem een plantje mee. En heb je zelf leuke stekken of mooie zaailingen over? Zet ze op de Stekjesruiltafel!

Aardbeienstekjes

We zullen wel zien: nazomeren en nadenken.

 Artisjok en Peruaan

Wat we aan warmte in het begin van de zomer tekort kwamen, maken augustus en september meer dan goed. Alles bloeit en groeit gestaag door. 3 courgetteplanten geven al lange tijd elke paar dagen prachtige courgettes. Jonge artisjokken- en stokrozenplanten beloven volgend jaar een spektakel. De raapjes en bieten groeien gestaag en een weelderig bloeiend bijenmengsel levert voer voor bijen en vlinders (helaas voornamelijk witjes). Maar je merkt dat de dagen korter worden en de planten het wel een beetje gehad hebben. Op het onkruid na: de grassen en de brandnetels groeien in hoog tempo op plekken die je een paar dagen ervoor nog vrij gemaakt had van ongewenste groeisels. En daar gaat nu de meeste aandacht naar uit: onkruid verwijderen in de hoop dat het volgend jaar iets minder zal zijn. IJdele hoop? We zullen zien.

Het schriftje met tuinaantekeningen raakt al lekker vol met aandachtspunten voor volgend jaar. De winter leent zich goed voor het zwaardere werk, zoals opnieuw paadjes leggen, een koude bak en een composthoop timmeren. Misschien komen we zelfs toe aan een nieuw deurtje in het hek. We zullen zien.

Voor nu plukken we nog wat rucola terwijl we in het warme zonnetje zitten. Glimlachen we naar elkaar over wat we afgelopen jaar voor elkaar gekregen hebben, ondanks allerlei lichamelijke tegenslagen en de druk om iets van die grote lap tuin te maken. Toen we nog dachten dat we zo snel mogelijk alles op orde moesten hebben. Nu weten we beter, alles heeft zijn tijd en het komt wel goed.

Het geluk van zelf zaaien.

Als je snel kleur in de tuin wilt, dan is het tuincentrum de perfecte plek, zowel voor eenjarige als voor vaste planten.

Maar als je iets speciaals wilt, dan moet je langs speciale kwekers of je koopt er zelf zaad van en ga je de planten zelf kweken. Ik doe graag beiden: langs kwekers of kleine tuincentra die hun eigen assortiment kweken, maar steeds vaker bestel ik het zaad.

Als het lukt om het zaad te laten ontkiemen naar plantjes, dan heb ik vaak veel en dan deel ik ze graag uit. Een zakje zaad kost net zo veel als 1 plantje, dus als het lukt om er 20 te kweken, dan is dat een leuke besparing.

En natuurlijk mislukt er ook vaak iets. Sommige zaden vragen een speciale behandeling: koelkast in en uit, donker, lichter, en dan is het zaad vaak zo klein dat je je afvraagt hoe dat ooit een flinke plant moet worden.  Ik probeer het twee keer en als het dan nog niet lukt, dan rij ik naar een kweker, als ik die plant echt belangrijk vind. Maar meestal lukt het de tweede keer wel.

Dit jaar zie ik het resultaat van het in leven houden van al die potjes Veldsalie (Salvia Pratensis),  vorig jaar.

Mooie sierlijke aren met diepblauwe bloemen.

Het is gelukt, ik ben gelukkig. En de bijen en hommels ook.

Waar word jij blij van in de tuin? Welk succesje zie je vandaag terug in de tuin, waar je vorig jaar aan gewerkt hebt?

Salvia pratensis
Veldsalie

 

 

Gepriegel met plantjes

Mooi tekenen kan ik niet, mijn handschrift is net leesbaar.

Maar gepriegel met plantjes, daar kan ik wel geduld voor opbrengen. Misschien omdat ze leven, die kleine zaailingen. Goed voor ze zorgen, met hun worteltjes in fijne grond waar ze alles vinden om groot te worden. Iets leukers is er bijna niet.

Natuurlijk gaat er regelmatig van alles mis: te snel naar buiten waar het opeens toch weer te koud en te nat is.  Windvlagen, die de zaailingen met bakje en al door de tuin blazen. Maar als ze dat overleven en de grond is warm genoeg, dan mogen ze in de tuin. Dat geldt zowel voor de sier als voor de moestuin.

Ik ben nogal slecht in het onthouden waar ik wat heb neergezet, dus dat leidt meestal tot verrassingen: planten die nogal dicht op elkaar staan of qua kleur niet helemaal volgens het kleurenschema bij elkaar horen. Maar ik vind eigenlijk alle kleuren bij elkaar wel mooi, stoort het nooit. Als ze dicht bij elkaar staan, steunen ze elkaar vaak ook goed. En anders verplaats ik ze voorzichtig alsnog ietsje verderop.

Maar nu zitten we nog in de fase van bakken vol kleine plantjes.  Zo moeten deze kleine friemeltjes

zaailing fazantenbes

uitgroeien tot prachtige struiken: Fazantenbes

fazantenbes

Voor de moestuin staan de jonge bietjes, koolrabi, zonnebloemen, bleekselderij, pompoenen en afrikaantjes al klaar in de bakjes. De Oost-Indische kers is net gezaaid.

zaailadder

Ongeduldig als ik ben heb ik de pronkbonen al voorgezaaid. Wat zo goed ging dat ik nu met veel te grote planten zit. Nog niet eerder had ik deze bonen en je ziet ze gewoon groeien. Dus heb ik de planten getopt in de hoop dat ik daarmee, net als bij de sierplanten, stevigere planten maak, die meer zijscheuten aanmaken. Geen idee of dat werkt bij stokbonen, maar gelukkig heb ik nog een half zakje om straks in de koude grond bij te zaaien. De planten mogen overdag naar buiten om af te harden. Maar ’s nachts gaan ze naar binnen om te voorkomen dat ze te koud staan.

pronkbonen

Morgen gaan we weer naar de moestuin om ladingen onkruid te wieden en de jonge plantjes een plekje te geven.

 

Tuinplannen maken, hoe doe je dat?

Per 1 januari 2016 is het zo ver, dan mogen we aan de slag in onze nieuwe moestuin.

Maar wat gaan we er mee doen? Wat wil ik oogsten?

De tuin is 220 m2 dus we hebben alle ruimte. Maar dat zorgt ook voor luxe problemen. Want ik hoef geen 200 kropjes sla die allemaal tegelijkertijd groot zijn. En aan 100 kilo aardappels hebben we ook iets teveel.

Dus lees ik mij vooral in over hoe ik een basis plantplan kan maken en ga ik op zoek naar informatie over fruitstruiken, appelbomen en hazelnoten. Dat geeft de moestuin structuur en met de ruimte die we hebben kunnen we ook de tijd nemen om bomen en struiken te laten groeien.

Maar eerst gaan we de afrastering repareren en een basis voetpad maken. Een tekening met de afmetingen van de grond op ruitjespapier helpt om de grond en de plannen ermee een beetje in perspectief te krijgen.

Moestuinjan2015

Daarna gaan we de grond schoon maken en zorgen dat we een deel van de grond klaar maken voor het voorjaar.

In de tussentijd bedenk ik welke groenten ik wil zaaien op welke plek. Het is nog een heel gepuzzel want ik wil rekening houden met de zon, de combinatie met de andere groenten er omheen, etc. Ik schrijf alles op in een tuinschriftje zodat ik die grote hoeveelheid informatie niet direct hoef te onthouden.

Na al het plannen maken is het tijd voor wat ontspanning; een bezoekje aan het Rijksmuseum te Amsterdam. En daar valt mijn oog natuurlijk op de stillevens van bloemen, fruit en groenten. Wat een diversiteit. En wat prachtig geschilderd.

Met deze beelden op mijn netvlies wacht ik nog een weekje, dan is het zo ver: de start van de moestuin. Ik ben benieuwd of de tuinplannen in de praktijk ook uitvoerbaar zijn.

wp_20151225_12_08_04_pro

Zomergevoel in de winter

Terwijl de regen tegen de ramen van de huiskamer klettert en het buiten niet licht wil worden, zit ik binnen met een heerlijk zomergevoel.

De boeken over moestuinieren heb ik uit de kast gehaald en het aantekeningenboekje raakt steeds voller met tips, ideetjes en wensen. Ik maak plattegrondjes van de tuin en probeer de tuin alvast in te delen: waar komen de paadjes, de struiken, de kruiden en de vaste planten? Welke bedden liggen in de zon, welke liggen meer in de schaduw?

Afgelopen week kwam de eerste grote bestelling zaden van Vreeken binnen, dus zit ik de kleine zakjes ‘zomergevoel’ te selecteren en loop ik de oude zaden van vorig jaar na om te zien wat er allemaal nog is.

Om het zaaien straks nog makkelijker te maken, bind ik de zakjes zaden van de planten die elkaar versterken bij elkaar. Dat scheelt als ik straks, in maart tot en met mei, de boel mag gaan zaaien.

Een deel van het zaaiwerk begint zelfs al in februari, in de vensterbank.

Maar dan wordt het productie draaien in de tuin, dus het denkwerk probeer ik nu alvast te doen.

Is dat nu echt nodig? Nee natuurlijk niet!

Maar het is wel lekker, een beetje zomergevoel in de winter kweken.

wp_20151129_15_20_39_pro